Beijing
Chinese muur

Peking is de hoofdstad van China. De stad is reeds sinds de stichting van de Qing-dynastie in 1644 de hoofdstad van China, met uitzondering van de periode 1928-1949, toen Nanjing de hoofdstad was.
De Muur is op veel plaatsen zwaar beschadigd of zelfs afgebroken. Daarom mag er op sommige stukken niet meer gelopen worden. De stenen zijn vaak voor andere doelen gebruikt of de muur is door erosie of oorlogsgeweld beschadigd. Toch zijn er nog grote delen over.
De Muur begint of eindigt aan de zeezijde in de Golf van Bohai met het grote fort Shanhaiguan dat enige jaren geleden helemaal herbouwd is. Dit fort heet de "Oude drakenkop" en is momenteel een, vooral voor Chinese toeristen, grote trekpleister. Het fort ligt iets ten noorden van de havenstad Qinhuangdao.
De Chinese Muur is in 1987 opgenomen door de UNESCO op de werelderfgoedlijst. In 2007 werd de Chinese Muur tot een van de zeven nieuwe wereldwonderen gekozen.
Peking is, samen met Luoyang, Nanjing en Xi'an, een van de vier historische hoofdsteden van China.
Paleis Museum
De Verboden Stad was de plaats van waaruit de Chinese keizers van de Ming- en de Qing-dynastie hun rijk bestuurden. De in de Chinese hoofdstad Peking (Beijing) gelegen stad werd gebouwd en voltooid onder de Yongle-keizer, in 1422.

Beihai Park

Het noordelijke meer Qianhai is omringt door het Beihai Park, het vroegere lusthof van de keizerlijke familie. In het park bevinden zich veel bezienswaardigheden zoals de Ronde Stad, Het Hortensia Eiland, de Tempel van de Eeuwige Vrede, het gebouw voor het Lezen van Oude Inscipties, de Toren van 10.000 Boeddha's en nog veel meer.
Het meest impresionante bouwwerk is echter de 35 meter hoge Witte Pagode, een uivormige tempel in Tibetaanse stijl die op een eiland in het meer gebouwd is en via een brug te bereiken is. Vanaf de Pagode heeft men een schitterend uitzicht over de Verboden Stad.
Peking-eend
Voor pekingeend is een eend met de kop nodig. Met een pomp wordt de eend opgeblazen, zodat het vel van het lichaam loskomt. De eend wordt zo een halve dag te drogen gehangen, waarna hij, opgehangen aan de nek, in een oven minstens een uur wordt geroosterd. Hierdoor smelt het vet en wordt het vel knapperig. Omdat pekingeend een speciale oven vereist, wordt dit gerecht doorgaans niet thuis bereid, maar voornamelijk in restaurants gegeten.
Er zijn duizenden restaurants in Peking waar je dit geregd geserveerd kan krijgen. Wij zijn deze in in het restaurant BeiJing Dadong Roast Duck (JinBao Hui) gaan eten. Volgens de lokale bewoners is dit toch één van de betere adresjes.
